donderdag 14 februari 2013

Kraamcadeautjes

Kraamcadeautjes

Vorige week is een vriendin van mij bevallen! Eindelijk kon ik weer eens iets maken met een doel. Ach, die meiden van mij zijn doel genoeg, maar het is leuk om iets voor een ander te maken.
Ik maakte een luiertaart, haakte een uiltjesrammelaar en pakte het gezellig in.

De uiltjesrammelaar maakte ik trouwens in een andere kleur zoals je ziet bij de luiertaart, maar daar had ik geen foto van gemaakt.

Mooie meiden

Mooie meiden

Probeer die meiden maar eens leuk op de foto te krijgen. Ymke gaat altijd gek doen, of d'r handen in de licht gooien. En Lieke wil nooit lachen als ze de flits zien. Maar, het is gelukt! Wat een schatje.
 Van Ymke maakte ik een foto toen ze met haar favoriete bezigheid bezig was. Knippen. Ging ze eerst nog de randjes van het papier inknippen (dit gaf aanzienlijk minder troep) nu vind ikoveral de papiertjes terug! Ach, daar leer je van. Ondertussen laat ik d'r boven een bakje knippen en laat ze netjes alle stukjes in het bakje vallen. En het blijft leuk!

Hier weer eens wat nieuws

Zo, eindelijk maar weer eens een stukje.
Als ik zo eens naar mijn blog kijk, zie ik dat het creatieve wat minder wordt en al het andere wat meer. Dat klopt ook wel. Het creatieve is er een beetje uit. Ik zit niet meer in die flow en weet soms ook even niet wat ik moet doen. Ik hang weer meer avonden voor te tv te niksnutten. Zonde van de tijd! Maar wel heerlijk relax.
Over iets meer dan een maandje moet ik weer aan het werk. Dat zal er ook wel mee te maken hebben. Hoewel ik nu weer in mijn hoofd had om eens een rok te maken voor mezelf. Dat moet toch makkelijk zijn met mijn boek: " Allemaal rokjes", van madame zsazsa. En aangezien ik die spijkerbroeken en rokje van me ook wel eens zat wordt. Nu kan ik natuurlijk ook gewoon wat nieuws kopen, maar elke keer denk ik: Zonde, want misschien val ik de komende weken wel die laatste 5 kilo af en is dan alles weer te groot. Alleen gebeurd dat natuurlijk niet zomaar. En dat je van borstvoeding af kan vallen, nou ik merk er niets van.

Maar, w.b.t. dat aan het werk gaan, tegen die tijd heb ik er wel weer zin in. Hoewel ik het wel zal missen hoor, die vrijheid. Het is toch iets wat ik niet zo snel weer zal hebben, want de komende weken, maanden, jaren is Ymke ook altijd thuis als ik thuis ben. Het is heerlijk dat ze op woensdag en donderdag bij de gastouder is. Tjonge, wat klinkt dat onaardig. Alsof ik haar graag weg heb. Dat is niet zo, want ik geniet van haar, maar van de dagen dat ze er niet is geniet ik ook. Even niet dat eigenwijze om me heen en dat bemoeierige. Haha, ze is ook superlief en gezellig hoor. Maar als ze moe wordt .... wat ze natuurlijk elke dag heeft, dan zijn de rapen gaar. En heel eigenwijs niet toegeven aan de moeheid en 's middags niet slapen. Jammer.

Maar, ik had dit blog opgezet om mijn creatieve uitspattingen er op te zetten en nu lijkt het net alsof ik helemaal niets meer doe. En dat is natuurlijk niet zo.
Kijk maar eens waar ik mee bezig ben geweest:
Morgen gaan we naar de housewarming van onze nieuwe buren. Nou ja, nieuwe. Ze wonen er al sinds oktober. Hebben al een ruitingooi meegemaakt en een inbraak. Maar goed, we gaan dus naar hun housewarming. Toen zei de andere buurvrouw gister: Zullen we nog een bloemetje ofzo kopen voor ze? O ja, helemaal niet aan gedacht, maar je zou natuurlijk ook iets leuks mee kunnen nemen naar zoiets. Dus dacht is aan dit! Dinsdag zag ik het bij een vriendin op haar aanrecht staan en ik datcht natuurlijk gelijk: O, dat kan ik ook. Dat kan ik ook, maar de pot was wat te klein. Dus, wat er niet in past, dat doen we maar even in zakjes erbij.


 Maar ja, zo'n recept dat je op internet vind, moet je natuurlijk wel even uitproberen! Mmm, heerlijk!

En deze mooie cakes maakte ik vorige week toen er vrienden spelletjes kwamen doen. De marsepein moest nodig op, want die was eigenlijk voor sint bedoelt, maar ja, toen schoot het versieren met marsepein er een beetje bij in. Hoewel de bruine marsepein een beetje vreemd smaakte, was de zwarte erg lekker.