Een 4 jarige dame

Woe, wat gaat de tijd snel. Onze oudste dochter is alweer 4 jaar geworden (eind mei). Dat moetst natuurlijk uitgebreid gevierd worden. Niet alleen thuis, maar ook bij de gastouder en op het kinderdagverblijf. Waar we eerst nog wel eens zeiden: Ach, laten we het maar alleen bij de gastouder vieren, kon het nu niet ongemerkt voorbij gaan. Dus zijn we maar eens flink aan de slag gegaan. Op het kinderdagverblijf trakteerde Ymke op lekkere koekjes van Jip en Janneke. Bij de action kocht ik ooit een pakket om vogelhuisjes te maken, dus die zouden we er bij maken. Wat een werk. Ik mocht de huisjes in elkaar zetten (dat was nog best wel een karweitje) en Ymke zou ze versieren. Het was even flink aansporen om het 8 huisjes vol te houden, maar het is gelukt en het resultaat mocht er wezen!

 Voor bij de gastouder hebben we schuimpjes gemaakt. Mama moest natuurlijk weer eens een recept uitproberen en dat werd zo leuk, dat we die maar gingen trakteren.
Het recept komt hier vandaan. Erg lekker!!!
Het zag er ook erg leuk uit. Ymke wilde eerst blauwe en daarna nog roze schuimpjes. Maar omdat ik te lui was om tussendoor de spuitzak schoon te maken, werd dit het resultaat. We waren erg tevreden!



Natuurlijk moest er ook weer van alles gemaakt worden. Deze tas maakte ik en daarin hebben we een aantal cadeaus gedaan. Onder andere een pyjama en een paar zandbakvormpjes. Ook kreeg de dame nog haar eigen verjaardagsslinger. Aangezien Lieke die in september al gekregen had, kon ie nu niet ontbreken. Voor aan het pakhuisbed maakte ik een slinger van allerlei bekende stofjes uit de restjes bak. Erg leuk om er nu naar te kijken en te denken: Hé, daar heb ik ooit een jurk van gemaakt of hé, dat was die blouse die ik ooit te klein in de aanbieding voor 3 euro kocht. (ondertussen is die blouse gebruikt voor een haaknaaldenetui, een hoedje en dus 2 vlaggetjes), enz.

 Een nieuwe jurk mocht natuurlijk niet ontbreken. Het stofje lag er al 2 jaar ofzo, maar ik had nog steeds niet bedacht wat ik ermee zou doen.(Het oranje bandje is van een oud hemdje van mij dat al een tijdje in de zak voor de kledingbak zat.) Met de lockmachine werd het een leuk project. Hoewel mijn relatie met de lockmachine nog niet altijd even goed is. Op het moment staat ie achter het schot op zolder, omdat we aan het verbouwen zijn, maar daarna moet hij maar eens mee naar de winkel. Ik krijg hem niet meer goed ingesteld. Waardeloos!
En natuurlijk moesten gelijk de nieuwe rolschaatsen aan om uit te proberen. Ondertussen zijn we trouwens een maand verder en is er nog weinig gerolschaatst. De fiets, waarop ze ondertussen zonder zijwieltjes kan fietsen, is op het moment erg in trek. Toch maar weer eens die rolschaatsen tevoorschijn halen.




Een heerlijke taart mocht natuurlijk niet ontbreken op dit feestje. Eigenlijk wilde Ymke een Maya de bij taart, maar omdat ik die vorig jaar ook al had gemaakt, hebben we uiteindelijk toch maar besloten dat het een Jip en Janneke taart zou worden. Met een heerlijke aardbeivulling en een deel chocolade en een deel gewone cake. Maar waar was ik aan begonnen (dacht ik woensdagavond)! Het was een hele klus om het marsepein mooi te krijge en natuurlijk zei de perfectionist in mij: 'Dit kon mooier', maar toch ben ik zeer tevreden. En ach, hij blijft toch maar kort heel.

 En daar ging ze dan op maandagochtend. Voor het eerst naar school met een nieuwe jurk, een rugtas met nieuw broodtrommeltje en haar haren mooi in vlechten.
Ze heeft het erg naar haar zin op school. Hoewel ze ook wel eens geen zin heeft om te gaan, maar dat is heel gezond (als je net een druk weekend hebt gehad en nog moe bent).
Vanmorgen heeft ze zelfs al niet meer gezwaaid.
Tja, kleine meisjes worden groot.